ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

(Μικρή, φανταστικη ιστορία , που δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα, την επικαιρότητα, η την καθημερινοτητα)

Πριν κάμποσο τζιαιρό αγορασα ένα αυτοκίνητο. Καινουργιο. Μιαν μέρα σαν επη’εννα στο δρόμο ηρτεν ένας ξένος τζιε εττούμπαρεν με. Εφκήκεν TOTAL LOSS.

Η ασφαλιστικη επαιζεν πελλόν. Όι έχεις τζιε εσυ ευθύνη. Όι οδηγας μεθυσμενος. Όι εμπηκες σε μονοδρομο. Όι εμοτιφαρες το αυτοκίνητο τζιε εβουραν πολλά. Χιλιες δικαιολογίες για να μεν πλερωσουν , για να μου αγορασουν άλλο.

Επή’α στην αστυνομία. Εβαλα δικηγορους. Επηγα στον Αρειο Παγο. Επηγα στο Συνδεσμο Ασφαλιστων. Τίποτε! Ουλοι έβρισκαν μου δικαιολογίες. Ότι κανονικά επρεπεν να είναι τζιε ο συνέταιρος μου δίπλα , ότι δεν εδικαιουμουν να οδηγώ  μόνος μου τζιε άλλες πελλάρες.

Τέλος πάντων επερασαν τα χρόνια , 42 για την ακριβια , τζιε το αυτοκίνητο τζιαμε. Μεσ’τη χωράφα γυρον γυρόν ττέλια να μεν μπορουμεν ούτε να ντζιήσουμεν πάνω του. Αγιωσεν , εστραντζησεν που τα λαθκια , τζιε μια οικογένεια Ρομα εμπηκεν μέσα τζιε έκαμαν το κατοικια. Έβαλαν τζιε μια τεντα π’οξω, τζιε εζουσαν κανονικά μέσα.

Τέλος πάντων μετά που τόσα χρόνια , ο συνεταίρος μου ( που σημειωστε μόλις 18% έχει μεσ’την εταιρία), έπιασε με το καλον την ασφαλιστικη ( διότι είναι ψευτοσυγγενης που τη μερκα της γυναικας του κουμπαρου του ανηψιου του), τζιε εκαταφερεν τους να μας αγορασουν τελικα τζιηνουρκον αυτοκίνητο.

Εγώ κανονικά εθελα το παλιο , διότι ήμουν συναισθηματικα δεμενος μαζί του , που τον καιρό που ήμουν 10 χρονών) άλλα τουτοι δεν εδεχώντουσαν. «Αφου επερασαν 42 χρόνια τζιε αγιωσεν , ιντα που θελεις να σου κανουμεν ?» λαλει μου ο εκτιμητης της ασφαλείας. «Εξαλλου τώρα χρησημοποιούντο τζιηνοι οι Ρομα τζιε η τεντα που έβαλαν ποξω εν παραπάνω που την αξια του παλιοαυτοκινητου σου. Αν παμεν να το σασουμε τούτο εν να θέλουν τζιε τζιηνοι δικαιώματα.»

Τέλος πάντων εσυμφωνησαμεν να μου αγορασουν αλλον. Άλλα θέλουν σωνει τζιε καλά να εν πάντα συνοδηγος ο συνεταίρος μου, τζιε κάποτε κάποτε να το οδηγα τζιηνος. «Μα εισαστεν με τα καλά σας?» λαλω του ασφαλιστη. «Ποθεν ως ποθεν να τον αφηκω να οδηγα τζιε τζιηνον. Τουτος καλά καλά δεν ξέρει να οδηγα , η άδεια που έχει εν πλαστή ( επιασεν την που κάτι Πακιστανους που τζι’κα’στην Πάφο), τζιε θέλετε να τον αφησω να οδηγα? Οι άππαρον!! Στο κάτω κάτω 18% έχει μεσ’την εταιρία».

Ινταμ’που γυρίζει τζιε λαλει μου ο ιδιοκτητης της ασφαλιστικης ? ( ένας ψηλός με μουστατζιη τζιε μισοπελλος):
«Αν θελεις να σου αγορασουμεν τζιυνουρκο αυτοκίνητο θα αφησης τον συνέταιρο σου να καθετε μπροστά, να οδηγεί τζιε τζιηνος , άλλα τζιε μια φορά την εβδομαδα θα παιρνεις περίπατο τζιε τζιηνη την οικογένεια Ρομά που μηνήσκει μεσ’το παλιο σου αυτοκινητο!!»

ΠΠππεεεε!  Επιασεν με η πελλαρα τζιε εφωναζα. Εξαπολησα τους τζιαμε συξυλους πασ’το Τροοδος ( ήταν τζιαμε που συναντηθηκαμε)  τζιε εφυ’α. Ηρτα μια εβδομάδα στη Λεμεσό τζιε εξεκουραστηκα τζιε αφηκα τους μονους τους.

Επερνουσαν οι ημερες , εμηνυσαν μου ότι ήταν η τελευταία ευκαιρία για να πιασω αυτοινητο. Αν δεν εδεχουμουν ήταν να μου μεινει το αγιωμενον τζιε μάλιστα με τους Ρομα μέσα.

Ινταμ’πουταν να καμω, εδεκτηκα…

Τζιαμε ήταν που αρκεψαν τα άλλα προβλήματα , πο’σσω μας.

Πετασσετε ο θκειος μου τζιε λαλει: « αν δεν σου δωκουν CASH ουλον το πόσον μην τολμησεις να τους υπογραψεις.»  

Τζιηνον ήταν . Αγκριστικεν ο ασφαλιστης πάλι τζιε δεν μου εμιλαν .
 Πετασσετε ο αρφός μου λαλει «μα τουν’το αυτοκίνητο που θέλουν να σου δωσουν εν γκριζο. Το δικό μας ήταν μαυρο. Θέλω μαυρο». 

Πετασσετε ο γιος μου λαλει: « ιντα τουν’το αυτοκίνητο εν αυτόματο. Δεν μου αρεσκει . Το δικό μας ήταν manual τζιε εξερογύριζα το όποτε εθελα. Δεν το θέλω , μην το παισεις.»

Πολοατε τζιε η ο παππους μου που τον καναπέ: « ιντα το παλιο το Morris Minor  που είχαμεν είχε και 5 πορτες τζιε εχώρεν εν σωρό πραματα. Τουν’το Mercendes το σπορ ινταμ’που χωρει? Όχι!  74 φόρες Όχι ! δεν το θέλω τζιε σου απαγορευω να δεχτεις έτσι παλιοσαραβαλλο. Εγιω θέλω το παλιο το δικό μας. Να το πογιατησουν , να του αλλάξουν μηχανη, να κάμουν άλλη ταπετσαρια , να πεταξουν τζιε τους Ρομά στο δρόμο τζιε να μας το παραδωσουν όπως ήταν πριν 42 χρόνια. Διαφορετικα προτιμω να περιμενουμεν άλλα 42 χρόνια ώσπου να παττισουν τζιε να να πιάσουμε εμείς μερίδιο που τη εταιρία τους».

Ενευριασε ο ιδιοκτητης της ασφαλιστικης τζιε εφώναζε ότι εν ‘να μας κινησει αγωγη για «ψυχικα τραυματα».

Γυρίζει τζιε λαλει μου:
«Tελευταία μου προσφορά. Πιαννεις σήμερα το Μερσεντες το αυτόματο το σπορ, το διπορτο, το τζιηνουρκο, τζιε διάς μερίδιο  50% της εταιρίας στον παλιο σου συνέταιρο. Να τον έχεις πάντα συνοδηγό, τζιε να τον αφηνεις να οδηγα τζιηνος δκυο φόρες την εβδομαδα.  Θα το παρκαρησκεις εναλλαξ, μια σπίτι σου, τζιε μια σπίτι του συνεταιρου σου. Το κοτσιανι θα φκει 50: 50 συνεταιρικό. Θα σου σβυσω ουλα τα προστιματα που έχεις, και θα κανονισω να σου φκαλλω μουχτιν ασφάλεια τζιε άδεια κυκλοφορίας για πάντα. Τζιε θα κανονισω με κάτι φίλους μου εβραιους που έχουν πρατηριο να σου βαλλουν πεζινα μουχτιν για πάντα.

Τούτη εν η τελευταία ευκαιρία που έχεις για να πιασεις αυτοκίνητο τζιηνουρκο. Αν δεκτεις έχει καλως. Αν δεν δεκτεις θα το δωκω του πρώην συνεταιρου σου, δικό του αποκλειστικά, τζιε εσου κατσε άλλο 42 χρόνια να τον θωρεις που μακρα πον’να γυρίζει ουλλη μέρα μεσ’τη Λεμεσό με το τζιηνουρκο το Μερσεντες τζιε να κάμνει τον ωραιο.

Δκιαλεξε τζιε παρε.

Σημείωση:
Οποιαδήποτε ομοιοτητα με καταστάσεις ή πρόσωπα της πραγματικότητας  είναι συμπτωματική , και τυχαία.

Αντρίκκος Νεροφόρος -  Οδηγός αυτοκινήτου